Einde

En nadat ik twee weken geleden mijn (welverdiende?) rust aankondigde en ik kort daarvoor al een terugblik op het seizoen had gegeven, is ook het columnseizoen tot een einde gekomen. Ik moet eerlijk toegeven: dat was een lastigere klus dan ik had gedacht. Naar mijn idee had ik net mijn column ingeleverd of ik was alweer aan de beurt. Meestal, net als nu, moest ik uiteindelijk op de laatste donderdagavond (waarop de column uiterlijk om 00.00 uur ingeleverd diende te zijn) de woorden nog verzinnen.
Vele uren bracht ik peinzend door. In de auto van en naar de training, in de kleedkamers waar ik logeerde, op de ijsbaan, tijdens het spinnen, overal. En meestal bedacht ik niets, totdat ik uiteindelijk het Word-document opende omdat ik wel móest schrijven.

Mijn inspiratie is wel een beetje op nu, net als mijn energie. Ik zou bijna denken dat ik leef op zonne-energie in de zomer en de zon is vandaag ver te zoeken… Smachtend zit ik te wachten op het ingaan van de zomertijd, zodat er ’s avonds weer buiten getraind kan worden… Opladen, klaarmaken voor de volgende winter. Inspiratie opdoen, misschien mijn boek afmaken?

Het grote geheim van de schaatser ligt uiteindelijk in de zomer en daarom houden Lammert en ik ons die maanden stil. Of jullie ons de komende winter nog weer tegen zullen komen op deze site is voor iedereen nog een grote verrassing. Misschien zijn het wederom onze verhalen, misschien van andere schrijvers in onze kleine wereld.

Het was mij een genoegen voor jullie te schrijven en ik hoop dat er genoten is van onze verhalen!

Tot slot een gedichtje dat ik vond op internet, een ode aan een aantal marathonschaatsers en het marathonschaatsen in het algemeen, toen het NK nog op Tweede Kerstdag was…

Een zorgvuldig bereide 1e kerstdag
Licht verteerbaar
Koolhydratenstapelbaar
Eén bloedvatverwijdend wijntje, dat mag

Verder grijs
Aanloop naar nk marathonijs
Stroef aangeslagen of toch
Hardgevroren glijijs
Vanaf de kant heerst verdeeldheid, doch
De 1u24’-recordeindtijd levert glijbewijs

In ronde één,al, een aanval
Wubben, Ruitenberg en Huisman
Gevolgd door de succesvolste finaleman
Ondanks ploeg en tactiek regeren de benen van Heideman voor al

Geschiedenis rijdt heden mee
Arnold Stam en Lammert Huitema
Carrièrevastbeennummer
Als een poëmatrema
Een superieur exposé

Halverwege de tempoversnelling
Pelotonbreuken en gapende gaten
Naamloze groten die terugkomen
Nestelen in de einduitslag als gerieflijk onderkomen
Gehelmde Verheyen berust in zijn vroegtijdig verlaten
Zonder echt zichtbare teleurstelling

Casper Helling gaat vier ronden vol alleen
Valt terug en Wubben accelereert
Hij blijft achter terwijl een kopgroep definitief blijkt geformeerd
Achtentwintig man, eigenlijk iedereen

Drukte voor het DSB-team
Een ja ja ja jaoh joah Hulzebosch-vorm
Een moedige Angenent, dé schaatsnorm
Verpletterend overstoken door Jan Maartens overtreffende sprintregime

(www.sportgedichten.nl)